Belize

De terugreis naar Mexico voert door het caribische staatje Belize. Een voormalige Engelse kolonie met slechts 240.000 inwoners. Bij de grens tussen Belize en Guatemala moest al onze baggage scherp gecontroleerd worden. Dat is het gevolg van een oud grensdispuut tussen de twee landen dat pas recent is opgelost.

Eenmaal Belize binnengekomen valt op dat de voertaal Engels is. Dat is best prettig. Langs de kant van de weg staan Engelstalige borden en reclames die een vertrouwde indruk geven.

Het landschap is meer gecultiveerd dan in Guatemala en Mexico. Hier geen uitgestrekte regenwouden, maar grasland, suikerriet plantages en veelal stenen huizen, soms met prachtig aangelegde tuinen. De levensstandaard in Belize is duidelijk beduidend hoger dan die in de omringende landen.

Het is wel een diep gelovig land, waar diverse protestantse en katholieke kerken veel aanhang hebben. Hiervan zagen we diverse bewijzen langs de route.

De natuur is heel mooi hier, maar het is wel wat drassig. Daarom worden veel huizen op palen gebouwd of op een stevige betonnen fundering. Het landschap doet een beetje aan Nederland denken, al is de temperatuur hier natuurlijk een stuk aangenamer.

In Belize zouden we slechts een korte tijd verblijven. Een lunch op een prachtig landgoed en we trokken alweer verder richting de Mexicaanse grens. Laat in de avond kwamen we aan in Chetumal. Hier lieten we ons de Tequilla nog even goed smaken!

Na een tweede gang langs de douane, dit keer om Mexico in te komen, kwamen we net over de grens aan bij ons hotel in de Mexicaanse deelstaat Chetumal. Dat we weer in Mexico waren, was meteen te zien aan het straatbeeld. In Mexico is namelijk zo’n beetje één op de vier auto’s een Volkswagen Kever. Dit vreemde fenomeen wordt veroorzaakt doordat de productiefabrieken voor de Kever in Mexico gehuisvest waren. Keverliefhebbers kunnen hier dus hun hart ophalen!