Pal voor de kust van Playa del Carmen ligt onze eerste duiklocatie. Hier was het volgens de plaatselijke duikschool goed beginnen, met gavarieerd onderwaterleven en niet al te diep (max. 13 meter).
We maakten in één trip twee duiken, een twee-tanks duik zoals het wordt genoemd, om zo optimale tijd onder water te zijn. Deze strategie zullen we alle duiken deze vakantie volgen.
Het was wel weer even spannend toen ons bootje uitvoer om ons ter plaatse te water te laten. Met acht kilo lood op de gordel, zware fles, duikuitrusting en genoeg lucht voor drie kwartier, doken we vol verwachting de zoute zee in.
Lee
Jer
Deze eerste twee duiken wisten we al een paar leuke plaatjes te schieten, al is het bewegen en foto’s maken onder water wel even wennen. Wellicht dat we bij een volgende duik met wat meer ervaring nog wat scherpere foto’s kunnen produceren.
We kwamen onder andere een steenvis tegen, een kreeft, een zeepaardje en natuurlijk diverse felgekleurde tropische vissen. Hele scholen gleden elegant aan ons voorbij. Morgen gaan we naar een plek waar ook onderwater schilpadden te vinden zijn, toepasselijk “Tortugas” genaamd.
De eerste duikspot die we vandaag aandeden wordt Tortugas genoemd. Hier zouden ruizachtige zeeschildpadden zich moeten schuilhouden. Na ongeveer twintig minuten varen gingen we te water en binnen de korste keren hadden we de eerste schildpad al gespot! We zouden er onderweg nog diverse tegenkomen.
Wat ook heel leuk was, was dat na een tijdje een haai-schoonmaakvis zich bij onze groep aansloot. Deze vis lijkt ondersteboven te zwemmen en zwemt normaliter onder een haai of andere grote vis door zich eraan vast te zuigen. Hij probeerde dit ook bij ons te doen, wat verder ongevaarlijk was maar wel erg vermakelijk. Hij bleef met ons meezwemmen tot we weer op de boot klommen, waardoor we veel tijd hadden om een mooi plaatje van hem te maken.
Verder zagen we deze tocht nog een gigantische ‘Eagle Ray’ (Gevlekte adelaarsrog), waar zelfs onze gids erg enthousiast van werd. Die worden niet vaak gezien en het is een machtig mooi gezicht om zo’n rog door het water te zien zweven.
De tweede duik in Sabalos gingen we langs grote onderwater holtes waarin vissen zich schuilhielden. We werden na een tijdje verrast door een enorme school makrelen. Er waren zoveel vissen dat waar je ook keek je niets anders zag. Dat was een heel bijzondere ervaring!
Deze duiken waren fantastisch maar we waren allebei wel helemaal gesloopt. De sterke stroming waar we mee te maken hadden en de boottocht waren ons net even teveel geworden. Hopelijk zijn we morgen weer fris en fit, want dan staan er wederom twee mooie duiken op het programma.
We hebben ontspannen twee duiken gemaakt vandaag. Barracuda was een hele mooie plek waar we een schildpad zagen en ook twee murenes. Van die slangachtige vissen die zich in een grot verstoppen om dan razendsnel naar buiten te schieten met een gigantische bek om een nietsvermoedend visje te grazen te nemen.
De tweede duikstek Sabalos was ons al bekend, maar het was wederom zeer de moeite waard. Want hier hadden we gisteren die grote scholen vissen gezien. Die bleken hier opnieuw te vertoeven en het waren er zelfs nog meer! Ik kon nu heel dichtbij komen wat bovenstaande foto tot gevolg had. Verderop zagen we bovendien weer veel mooi koraal, vissen en grotten.
Om de uitdaging nog wat groter te maken zijn we van duikschool veranderd en gaan het Advanced Open Water brevet halen. Hiermee leren we diverse nieuwe vaardigheden. De cursus bestaat uit vijf duiken, waarvan er vandaag twee op het programma stonden: een diepduik en een wrakduik.
De diepe duik bracht ons tot ruim 40 meter(!), waar je slechts een paar minuten kunt blijven. Daar zagen we de scheur in de aardkorst die duizenden meters de diepte ingaat en de onderzeese grens vormt van het schiereiland Yucatan. Uiteraard zie je in zo’n scheur de bodem niet meer. Dit was een indrukwekkende ervaring. Verder heb ik op die grote diepte niet zoveel gezien, want ik was voornamelijk bezig met mijn instrumenten en duikcomputer.
De tweede duik bracht ons bij een wrak, ongeveer op 25 meter diepte. We zwommen door het gezonken schip heen en konden zelfs in een luchtbel even het hoofd boven water steken. Erg veel vissen hielden zich ook rond het wrak op. Zo zagen we murenes, permits en schildpadden.
Op het strand van Playa del Carmen kun je aan de horizon het eiland Cozumel zien liggen. Dit eiland is een Mekka voor duikers.
Wij wilden daar natuurlijk wel een keer heen om dit met eigen ogen te zien. Om te duiken bij Cozumel wordt echter wel aangeraden ervaren duiker te zijn. Jaarlijks verongelukken er duikers en keren er mensen niet meer terug uit de peilloze diepten van de oceaan. Daarom hadden we deze trip tegen het einde van de vakantie pas gepland.
Met het moderne veerpond waren we binnen 35 minuten op het eiland, waar al direct duidelijk werd hoezeer het toerisme hier op duiken gericht is. Langs de pier stonden diverse duikscholen om klandizie te schreeuwen.
De duiken die we hier maakten waren inderdaad heel bijzonder. We zweefden langs de immense ondergrondse muur die honderden kilometers de aarde ingaat. Op de rand zagen je veel mooi gekleurd koraal, rotsen en grotten. Uiteraard vergezeld van mooi gekleurde tropische vissen, kreeften en schildpadden.
Op de terugweg hebben we nog een uurtje hulpeloos rondgedobberd op de zee, omdat de kapitein knullig genoeg niet genoeg brandstof meegenomen had. Pas toen een voorbijgaande schipper ons behulpzaam was konden we terug naar de haven varen.
Maar liefst drie duiken hebben we vandaag achter de rug om ons Advanced Open Water certificaat te mogen behalen. We begonnen met een diepe duik van ongeveer 25 meter, daarna twee ondiepe duiken tot maximaal 13 meter.
We moesten in het kader van onze cursus een aantal oefeningen doen, zoals navigeren onder water, masker afzetten en zonder trimvest duiken. Dit werd gelukkig allemaal met goed gevolg afgerond, wat ook te maken had met de goede en persoonlijke begeleiding die we kregen. We hadden hierdoor ook nog de kans de onderwaterwereld goed in ons op te nemen, wat zeer de moeite waard was, want die was heel mooi.
Zo wist ik nog een tweetal trompetvissen samen te spotten.
De kapiteins van ons schip gingen ook nog even het water in, gewapend met een speergun. Dat was niet zonder resultaat, na enige tijd kwamen ze triomfantelijk weer naar boven, met een vers maaltje! Wij namen die middag overigens veiligheidshalve toch maar een lekker hamburgertje met frietjes.
Nadat alle formaliteiten waren afgehandeld mochten we ons vanaf dat moment Advanced duikers noemen.
In Mexico kun je niet alleen in de zee duiken, maar ook in cenotes. Cenotes zijn ondergrondse rivieren die 65 miljoen jaar geleden zijn ontstaan. Hier in Mexico, toen nog deel van de oceaan, plofte de meteoriet neer die de dinosaurussen deed uitsterven. Door de inslag werd het schiereiland Yucatan gevormd. Dit gebied heeft geen bergen en geen rivieren, althans geen bovengrondse. Onder de grond bevind zich een duizenden kilometers lang grottenstelsel. De plaatsen waar de grotten van boven toegankelijk zijn noemt men de cenotes, oftewel ‘heilige bronnen’ in het Maya.
Om een cenote van binnen te bekijken moet je gaan duiken, want de grotten staan grotendeels volledig onder water.
Onze gids naar de cenotes was een in Mexico wonende Duitser, luisterend naar de naam Klaus. Deze kleurrijke man vertelde graag over zijn leven, waarin hij veel had meegemaakt. Zo was hij piloot geweest in het leger, had 15 van de hoogste bergen op aarde beklommen en was 600 meter diep de zee ingegaan. Hij was ook diep de cenotes ingeweest. Met hem erbij hoefden we ons geen zorgen te maken zo leek het, al vertelde hij wel terloops dat hij al die extreme dingen niet meer deed omdat hij er zoveel vrienden bij was verloren.
Om bij de cenote te komen moesten we een stukje de jungle in, waar we onze spullen aantrokken en afdaalden in het water. Eenmaal onderwater werd pas echt duidelijk dat we ons in een onderwatergrot bevonden. We zwommen door gangenstelsels waarin geen zonlicht binnendrong en geen uitweg naar boven was. Gelukkig hadden we een lamp bij ons zodat we niet tegen de talrijke stalagmieten en stalagtieten aanzwommen.
Alle duikervaring die we eerder deze vakantie op hadden gedaan was erg nuttig, want dit was zeker geen plek voor beginners. Het viel soms niet mee door de nauwe gangen te manouvreren en het was er aardedonker. Claustrofobisch moet je in elk geval zeker niet zijn als je in cenotes wilt gaan duiken.
Op sommige punten was het mogelijk om even naar boven te komen, zo kwamen we in de ‘bat cave’, waarin we zoals de naam al suggereerde veel vleermuizen zagen. We gingen ook nog door een halocline, waar zoet en zout water elkaar treffen, wat een heel speciaal blurry effect gaf aan het water.
Toen we weer terug aan de oppervlakte kwamen was er een prachtig plaatje te zien van het zonlicht dat van boven in het water scheen. We waren het er over eens dat dit in elk geval qua spanning een hoogtepunt van de vakantie was.
Duiken, Mexico | Jeroen oktober 2, 2008 | 
Comments (2) 
De diepe duik bracht ons tot ruim 40 meter(!), waar je slechts een paar minuten kunt blijven. Daar zagen we de scheur in de aardkorst die duizenden meters de diepte ingaat en de onderzeese grens vormt van het schiereiland Yucatan. Uiteraard zie je in zo’n scheur de bodem niet meer. Dit was een indrukwekkende ervaring. Verder heb ik op die grote diepte niet zoveel gezien, want ik was voornamelijk bezig met mijn instrumenten en duikcomputer.
De kapiteins van ons schip gingen ook nog even het water in, gewapend met een speergun. Dat was niet zonder resultaat, na enige tijd kwamen ze triomfantelijk weer naar boven, met een vers maaltje! Wij namen die middag overigens veiligheidshalve toch maar een lekker hamburgertje met frietjes.
