Op het strand van Playa del Carmen kun je aan de horizon het eiland Cozumel zien liggen. Dit eiland is een Mekka voor duikers.
Wij wilden daar natuurlijk wel een keer heen om dit met eigen ogen te zien. Om te duiken bij Cozumel wordt echter wel aangeraden ervaren duiker te zijn. Jaarlijks verongelukken er duikers en keren er mensen niet meer terug uit de peilloze diepten van de oceaan. Daarom hadden we deze trip tegen het einde van de vakantie pas gepland.
Met het moderne veerpond waren we binnen 35 minuten op het eiland, waar al direct duidelijk werd hoezeer het toerisme hier op duiken gericht is. Langs de pier stonden diverse duikscholen om klandizie te schreeuwen.
De duiken die we hier maakten waren inderdaad heel bijzonder. We zweefden langs de immense ondergrondse muur die honderden kilometers de aarde ingaat. Op de rand zagen je veel mooi gekleurd koraal, rotsen en grotten. Uiteraard vergezeld van mooi gekleurde tropische vissen, kreeften en schildpadden.
Op de terugweg hebben we nog een uurtje hulpeloos rondgedobberd op de zee, omdat de kapitein knullig genoeg niet genoeg brandstof meegenomen had. Pas toen een voorbijgaande schipper ons behulpzaam was konden we terug naar de haven varen.
Maar liefst drie duiken hebben we vandaag achter de rug om ons Advanced Open Water certificaat te mogen behalen. We begonnen met een diepe duik van ongeveer 25 meter, daarna twee ondiepe duiken tot maximaal 13 meter.
We moesten in het kader van onze cursus een aantal oefeningen doen, zoals navigeren onder water, masker afzetten en zonder trimvest duiken. Dit werd gelukkig allemaal met goed gevolg afgerond, wat ook te maken had met de goede en persoonlijke begeleiding die we kregen. We hadden hierdoor ook nog de kans de onderwaterwereld goed in ons op te nemen, wat zeer de moeite waard was, want die was heel mooi.
Zo wist ik nog een tweetal trompetvissen samen te spotten.
De kapiteins van ons schip gingen ook nog even het water in, gewapend met een speergun. Dat was niet zonder resultaat, na enige tijd kwamen ze triomfantelijk weer naar boven, met een vers maaltje! Wij namen die middag overigens veiligheidshalve toch maar een lekker hamburgertje met frietjes.
Nadat alle formaliteiten waren afgehandeld mochten we ons vanaf dat moment Advanced duikers noemen.
In Mexico kun je niet alleen in de zee duiken, maar ook in cenotes. Cenotes zijn ondergrondse rivieren die 65 miljoen jaar geleden zijn ontstaan. Hier in Mexico, toen nog deel van de oceaan, plofte de meteoriet neer die de dinosaurussen deed uitsterven. Door de inslag werd het schiereiland Yucatan gevormd. Dit gebied heeft geen bergen en geen rivieren, althans geen bovengrondse. Onder de grond bevind zich een duizenden kilometers lang grottenstelsel. De plaatsen waar de grotten van boven toegankelijk zijn noemt men de cenotes, oftewel ‘heilige bronnen’ in het Maya.
Om een cenote van binnen te bekijken moet je gaan duiken, want de grotten staan grotendeels volledig onder water.
Onze gids naar de cenotes was een in Mexico wonende Duitser, luisterend naar de naam Klaus. Deze kleurrijke man vertelde graag over zijn leven, waarin hij veel had meegemaakt. Zo was hij piloot geweest in het leger, had 15 van de hoogste bergen op aarde beklommen en was 600 meter diep de zee ingegaan. Hij was ook diep de cenotes ingeweest. Met hem erbij hoefden we ons geen zorgen te maken zo leek het, al vertelde hij wel terloops dat hij al die extreme dingen niet meer deed omdat hij er zoveel vrienden bij was verloren.
Om bij de cenote te komen moesten we een stukje de jungle in, waar we onze spullen aantrokken en afdaalden in het water. Eenmaal onderwater werd pas echt duidelijk dat we ons in een onderwatergrot bevonden. We zwommen door gangenstelsels waarin geen zonlicht binnendrong en geen uitweg naar boven was. Gelukkig hadden we een lamp bij ons zodat we niet tegen de talrijke stalagmieten en stalagtieten aanzwommen.
Alle duikervaring die we eerder deze vakantie op hadden gedaan was erg nuttig, want dit was zeker geen plek voor beginners. Het viel soms niet mee door de nauwe gangen te manouvreren en het was er aardedonker. Claustrofobisch moet je in elk geval zeker niet zijn als je in cenotes wilt gaan duiken.
Op sommige punten was het mogelijk om even naar boven te komen, zo kwamen we in de ‘bat cave’, waarin we zoals de naam al suggereerde veel vleermuizen zagen. We gingen ook nog door een halocline, waar zoet en zout water elkaar treffen, wat een heel speciaal blurry effect gaf aan het water.
Toen we weer terug aan de oppervlakte kwamen was er een prachtig plaatje te zien van het zonlicht dat van boven in het water scheen. We waren het er over eens dat dit in elk geval qua spanning een hoogtepunt van de vakantie was.
Vandaag was alweer de laatste volledige dag in Playa del Carmen, want morgen vertrekt onze vlucht. Dit laatste dagje besteedden we door een beetje uit te rusten van alle belevenissen van de afgelopen weken en rond te struinen in het stadje.
Traditiegetrouw zocht ik eerst de Starbucks op voor een lekker ‘bakkie bucks’. Dat mag in geen enkele goede vakantie ontbreken vind ik! Voor wie hem zoekt, de Starbucks zit schuin tegenover de Burger King. Betalen kan met dollars. Het is wel duidelijk dat de Amerikaanse toerist hier de doelgroep is. Dat iedereen hier ook een aardig woordje Engels spreekt, is dan wel weer makkelijk.
Gelukkig valt er ook genoeg typisch Mexicaans te genieten. In Mexico heb ik ontdekt dat ik een grote liefhebber van Taco’s en Burrito’s ben. Ze hebben hier vele soorten Taco’s: met kip, garnalen, rundvlees, kaas, vegetarisch, enzovoort. Je kunt uit allerlei bakjes sla en sausjes toevoegen. Erg lekker!
Omdat je toch ook een beetje op de hoogte wil blijven, kocht ik een Mexicaanse krant. Zoals de voorpagina echter al laat zien kun je niet echt van kwaliteitsnieuws spreken. In Mexico vind je in de kranten naast prikkelende dames veel schokkende foto’s van onsmakelijke gebeurtenissen. Misdadigers worden met foto, naam en toenaam gepubliceerd. Respect voor privacy is er niet en er lijken geen regels voor etiquette te bestaan, alles is geoorloofd.
Wat me opviel wanneer ik door de straten van Mexico liep, waren de waarschuwingsborden. De boete voor de overtreding staat eronder, niet in geld maar een aantal dagen minimum salaris! Zo lezen we dat het autorijden in een auto-vrije straat acht dagen aan Mexicaans minimumsalaris kost. Merkwaardig aan dit systeem is natuurlijk dat er veel weerstand is van de bevolking tegen het verhogen van de minimumlonen, om de verkeerde redenen.
Over verkeersborden in Mexico gesproken, in vrijwel alle borden in het binnenland zitten gaten die verdacht veel op kogelgaten lijken. Je zou bijna denken dat er een schietvereniging actief is die alle verkeersborden structureel onder vuur neemt, maar dat is uiteraard niet het geval. De borden worden uit voorzorg geperforeerd zodat de Indiginas bevolking ze niet kan stelen om te gebruiken als handige gratis tortilla bakplaat!
Mexico, Reisverslag | Jeroen oktober 10, 2008 | Reacties uitgeschakeld voor Laatste dag in Playa
Nog één keer ontbijt in het hotel, ik bestelde lekkere “hot cakes” om er extra van te genieten. Nog één keer liepen we door Playa del Carmen bij een lekker temperatuurtje van 30 graden celsius.
Aan alle mooie vakanties komt echter een keer een einde, zo ook aan deze. Het vliegtuig wachtte vandaag alweer, al hadden we ruim twee uur vertraging. De oorzaak was een kapotte koffie automaat!
Bij deze komt er ook een einde aan dit reisverslag. Het is een lijvig verslag geworden, maar we hebben dan ook veel beleefd. In het eerste gedeelte het indrukwekkende Maya imperium bereisd, schitterende gebieden gezien en een vulkaan beklommen. In de laatste week maar liefst vijftien duiken gemaakt, Advanced Open Water gehaald en diep de cenotes ingeweest.
Het tikken van deze weblog was niet altijd even makkelijk, maar met de hulp van een klein laptopje en incidenteel een internet café of een Starbucks, is het toch gelukt. Eens kijken of een volgende vakantie deze weer kan overtreffen, dat zal niet makkelijk worden! Maar voor nu moet het gewone leven zijn aanvang weer gaan nemen. Nog een laatste Mexicaanse groet en dan is het echt over.
Duiken, Mexico | Jeroen oktober 6, 2008 | 
Comments (1) 
De kapiteins van ons schip gingen ook nog even het water in, gewapend met een speergun. Dat was niet zonder resultaat, na enige tijd kwamen ze triomfantelijk weer naar boven, met een vers maaltje! Wij namen die middag overigens veiligheidshalve toch maar een lekker hamburgertje met frietjes.
Vandaag was alweer de laatste volledige dag in Playa del Carmen, want morgen vertrekt onze vlucht. Dit laatste dagje besteedden we door een beetje uit te rusten van alle belevenissen van de afgelopen weken en rond te struinen in het stadje.
Gelukkig valt er ook genoeg typisch Mexicaans te genieten. In Mexico heb ik ontdekt dat ik een grote liefhebber van Taco’s en Burrito’s ben. Ze hebben hier vele soorten Taco’s: met kip, garnalen, rundvlees, kaas, vegetarisch, enzovoort. Je kunt uit allerlei bakjes sla en sausjes toevoegen. Erg lekker!
Omdat je toch ook een beetje op de hoogte wil blijven, kocht ik een Mexicaanse krant. Zoals de voorpagina echter al laat zien kun je niet echt van kwaliteitsnieuws spreken. In Mexico vind je in de kranten naast prikkelende dames veel schokkende foto’s van onsmakelijke gebeurtenissen. Misdadigers worden met foto, naam en toenaam gepubliceerd. Respect voor privacy is er niet en er lijken geen regels voor etiquette te bestaan, alles is geoorloofd.
Wat me opviel wanneer ik door de straten van Mexico liep, waren de waarschuwingsborden. De boete voor de overtreding staat eronder, niet in geld maar een aantal dagen minimum salaris! Zo lezen we dat het autorijden in een auto-vrije straat acht dagen aan Mexicaans minimumsalaris kost. Merkwaardig aan dit systeem is natuurlijk dat er veel weerstand is van de bevolking tegen het verhogen van de minimumlonen, om de verkeerde redenen.
Over verkeersborden in Mexico gesproken, in vrijwel alle borden in het binnenland zitten gaten die verdacht veel op kogelgaten lijken. Je zou bijna denken dat er een schietvereniging actief is die alle verkeersborden structureel onder vuur neemt, maar dat is uiteraard niet het geval. De borden worden uit voorzorg geperforeerd zodat de Indiginas bevolking ze niet kan stelen om te gebruiken als handige gratis tortilla bakplaat!
