San Cristobal en de Indiginas dorpjes
Bijzonder aan de omgeving van San Cristobal is dat er in de omgeving enkele indianen dorpjes liggen (Indiginas zoals ze hier genoemd worden). Deze nazaten van de Maya’s lopen nog verrassend veel in traditionele kleding rond en houden eeuwenoude gebruiken in ere.
We brachten een bezoekje bij een familie thuis en kregen te zien hoe ze leven, kleding maken en Tortilla’s bakken. De lemen hutjes zagen er niet bepaald luxe uit, maar merkwaardig genoeg heeft elke familie kleuren-tv. Dat is een eerste levensbehoefte. Een mooie auto voor de deur is ook al geen uitzondering. Deze wordt vaak op afbetaling gekocht. De was wordt dan weer wel met de hand gedaan, het is duidelijk waar de prioriteiten liggen.
 |
 |
In het tweede Indiginas-dorp dat we aandeden bezochten we ook een kerk. Het katholieke geloof is vermengd geraakt met inheemse gebruiken, met vreemde gevolgen. Binnen in de kerk ontvouwde zich een onwerkelijk tafereel van heiligen poppen in glazen kistjes, prachtige versieringen en duizenden kaarsjes. Op de vloer zaten indianen te bidden en in dennennaalden bouwden ze hun eigen altaartjes van kaarsen. Helaas mocht hier niet gefotografeerd worden, want het maakte veel indruk.
Overigens heel frappant is ook dat Coca Cola immens populair is onder de Indiginas bevolking. Een slimme lokale vertegenwoordiger van die firma heeft het ooit voor elkaar gekregen de inheemsen ervan te overtuigen dat het boeren na het drinken van de frisdrank boze geesten verdrijft. Naast elk kaarsenaltaartje zagen we standaard een flesje Cola staan!
De middag was vrij te besteden en we benutten deze tijd onder andere met het uitproberen van de Mexicaanse Burger King. Na alle culinaire curiositeiten die we voor onze kiezen hadden gekregen toch wel weer een verademing.
We liepen nog even door naar het plaatselijke Godshuis en ook de lokale markt struinden we af. De vreemde vruchten en half geplukte kippen brachten ons echter niet in verleiding.
Vermeldenswaardig was verder dat in San Cristobal bijna constant geknal van vuurwerk klinkt. Ze beginnen daar al om 5 uur ’s ochtends mee. De reden is dat er het hele jaar doorlopend veel festiviteiten zijn. En mensen hebben hier de gewoonte deze met vuurwerk luister bij te zetten. Wij konden het niet waarderen ’s ochtends vroeg.
Mexico, Reisverslag | Jeroen september 23, 2008
Door Fleur, september 24, 2008 @ 8:05 am
Hai Jerriaan!
Mooie gebieden zeg! Echt super! Leuke indiaantjes ook met mooie kleurijke spullentjes! Veel foto’s maken maar!
x je zus
Door Herma, september 24, 2008 @ 8:33 am
Hoi Jer,
Ook deze vakantie weer leuke hoeden zie ik, prinsjesdag is er niks bij.
Natuurlijk mag je na bonen en inheemse sprinkhanen een burgerking, je moet wel gezond blijven.
Groetjes mams
Door Bowie, september 24, 2008 @ 10:58 am
Die muts gewoon in Nederland heel serieus door blijven dragen en volhouden dat ie gelukt brengt ofzo 😀 Das lachen! 😉
Door Macc Maverick, september 24, 2008 @ 12:22 pm
He gasten, gaat lekker daaro zo te zien! Wel uitkijken met die Maya’s hoor, ze zouden nog wel eens offer-neigingen kunnen hebben uit een vorig leven.
En waarom verbaast het me niks dat één van de eerste dingen die ik zie is dat jullie bij de Burger King zitten? 😉